طبقه‌بندی و شناسایی تغییرات اراضی ساخته‌شده با استفاده از تصاویر سنجش‌ازدور

در پی شهرنشینی بی‌سابقه در دهه‌های گذشته و افزایش جمعیت شهرها، چشم‌اندازهای طبیعی در حال تبدیل‌شدن به چشم‌اندازهای انسانی است و فضاهای باز شهری به اراضی ساخته‌شده مبدل شده است. در این بین، تغییرات کاربری اراضی مدیران شهری را مجاب می‌کند که همواره اطلاعات به‌روزی از این تغییرات داشته باشند تا بتوانند دربارة مدیریت شهری سریع‌تر تصمیم‌گیری‌ کنند. هدف از انجام این مطالعه طبقه‌بندی اراضی ساخته‌شده و شناسایی میزان تغییرات این اراضی در شهر تهران است. همچنین این مطالعه به بررسی و عملکرد هفت شاخص طیفی به‌منظور طبقه‌بندی و تشخیص تغییر اراضی ساخته‌شده با استفاده از تصاویر ماهوارة لندست 7 سنجندة ETM + و تصاویر ماهوارة لندست 8 سنجندة OLI / TIRS می‌پردازد. محدودة مورد مطالعه در این تحقیق شهر تهران با وسعت 68995 هکتار است. روش انجام این تحقیق نیز بدین گونه است که ابتدا برای جداسازی سطوح دارای آب از سطوح بدون آب بر روی تصاویر، از شاخصMNDWI  و روش آستانه‌گذاری اتسو استفاده ‌شده است. پس ‌از آن به‌منظور توجه مطلق بر مناطق بدون آب، یک ماسک آب تولید، و برای پوشاندن آب در تمام تصاویر به‌کار رفته است. درنهایت با استفاده از روش اتسو برای تمامی شاخص‌ها اراضی ساخته‌شده و ساخته‌نشده از یکدیگر جدا و طبقه‌بندی شده‌اند. دقت طبقه‌بندی نیز با استفاده از 3500 نقطة مرجع برای هر تصویر بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد شاخص VbSWIR1-BI با دقت کلی 88/92 درصد (لندست 7) و 68/92 درصد (لندست 8)، دقت کلی بیشتری دارد. همچنین نتایج تغییرات اراضی ساخته‌شدة شهر تهران براساس شاخص VbSWIR1-BI در بازة زمانی 2001 تا 2015 به میزان 38/6 درصد بوده است. گفتنی است بیشترین تغییرات مکانی اراضی ساخته‌شده در بخش‌های غربی و جنوب غربی شهر تهران دیده می‌شود.